Sterven

Een aantal weken geleden vroeg iemand me contact op te nemen met haar kat Jan. Jan was een beetje de weg aan het kwijtraken. Wist het allemaal niet meer zo goed maar wist wel dat hij absoluut niet tot last wilde zijn. Als dat het geval was, moest de vrouw er een einde aan maken, had hij laten weten.
Vanochtend kwam de mail dat Jan is overleden. Deze vrouw heeft inmiddels zelf de cursus diercommunicatie gedaan en had gisteravond, toen bleek dat het snel zou gaan, geprobeerd contact op te nemen met Jan. “Maar er was alleen nog maar een gevoel van rust, vrede en harmonie. Af en toe was een lichtje in de donkerte te zien. Absoluut geen pijn. Dat had me ontzettend gerustgesteld.”
Een vriend adviseerde om hem te laten inslapen maar deze vrouw wist dat het zo de natuurlijkste en mooiste manier van de wereld is om te overlijden.
Ik ben zo blij voor haar dat ze het zelf heeft kunnen ervaren dit keer. Want vorig jaar is haar andere kat overleden. Die wilde absoluut geen spuitje en wilde dat de vrouw de hele dag bij haar in de buurt bleef. De kat heeft er de hele dag over gedaan om in alle rust te kunnen sterven. Toen was ik het als tolk die de grote dankbaarheid van deze kat voelde voor het fijne huis dat ze had gehad. Nu kon deze vrouw zelf de rust, vrede en harmonie voelen.
Vanavond zal een mooie ceremonie zijn waar Jan zelf inspraak in had toen hij nog leefde. Hij had zelfs al doorgegeven in welke fles/pot hij zijn as zag. Wat een liefde en aandacht ...