Van binnenkat tot hanentemmer

Iemand voor wie ik wel vaker als tolk fungeer tussen haar en haar katten (een boek op zich waard overigens!) krijgt via internet een foto te zien van een herplaatskater. Het dier blijft haar bezighouden en ze vraagt mij om te luisteren wat hij wil. De kater wil bij haar wonen en heeft al eerder bij haar gewoond als andere kater. Hij waarschuwt dat de overplaatsing niet makkelijk zal gaan en dat ze veel flappen zal moeten neertellen. In beide dingen kreeg hij gelijk! Volgens de vorige mensen was hij een echte binnenkat maar hij gaf mij steeds het beeld dat hij uitermate tevreden buiten zat.
Binnen 24 uur in de nieuwe woning ontpopte hij zich van binnenkater tot hanentemmer. Hij is de enige voor wie de haan ontzag heeft. Als het gekraai te erg wordt, wijst Zeno hem zijn plaats.
De vrouw mailt: ‘Hij woont hier nu drie weken en eigenlijk al zijn hele leven …’ Zo gaat dat als je elkaar meerdere malen ontmoet in verschillende gedaantes.

Tip van Angel

Kat Angel moet twee maal daags medicijnen innemen en dat vindt hij niet leuk. Als ik hem dat zeg, zegt hij dat zijn vrouwtje het ook niet leuk vindt. Daar heeft hij een punt. Ik heb inmiddels geleerd niet zelf over oplossingen na te denken dus ik vraag eerst aan de vrouw hoe lang het duurt voor hij de medicijnen binnen heeft. ‘Ik kan het in vijf tellen voor elkaar krijgen,’ zegt ze. ‘Goed,’ leg ik de kat voor, ‘Twee keer daags vijf tellen … hoe wil je die tien tellen iedere dag doormaken?’
Eerst laat hij het beeld zien dat hij met zijn ogen ins blaue hinein staart, zo van: okee, doe maar, ik ben er even niet. Daar moet de vrouw om lachen omdat hij er inderdaad altijd zo bij zit. Maar dan laat hij iets moois zien: er verschijnt een hart om de medicijn-inneem-ceremonie. ‘Doe het met liefde,’ lijkt hij ermee te zeggen.
Ik vind dit zo’n mooi beeld … Want we kennen allemaal momenten die moeten maar die we niet leuk vinden. Zet het in een hart van liefde … tip van Angel!

Bijzondere ontmoeting

Ik denk dat iedereen wel eens iemand heeft ontmoet die indruk heeft gemaakt om wie die persoon is, niet om wat hij/zij doet. Onder dieren heb je ook zulke indrukwekkende zielen. Deze week mocht ik er weer een ontmoeten: een kat met een enorme waardigheid en fijngevoeligheid. Ook speels en nieuwsgierig. Genietend vanaf het balkon van de geluiden, de geur, de frisse lucht en het uitzicht op hartje Amsterdam. Hij kan heel goed het risico van verdwalen inschatten en wil perse bij de vrouw blijven waar hij nu woont omdat ze elkaar wat te bieden hebben. Dus neemt hij genoegen met het huis en het balkon. Dankzij zijn fijngevoelige zintuigen krijgt hij genoeg mee van buiten.
Mensen die het kunnen zien, zien wat een bijzonder dier dit is. Ik zei tegen de vrouw: ‘Gouden strik eromheen en genieten van elkaar!’ Voor mij zijn dit soort bijzondere ontmoetingen cadeautjes waarvan ik zomaar op een zomerse avond ook mag meegenieten!

Originele oplossingen

Joy is een allerliefst klein wit hondje met oplossingen die een volwassen mens amper zou kunnen bedenken. Zo stond de vriend van haar eigenaresse haar niet aan. Toen ik haar moest uitleggen dat die twee op vakantie zouden gaan, was haar reactie: ‘Doe hem maar een enkeltje Frankrijk.’
Dit keer werd ik erbij gevraagd omdat er een logeerhond gaat komen die nogal over de grenzen van Joy heen walst. De eigenaresse vroeg via mij of Joy een oplossing wist. Dat wist Joy meteen: ze liet het open raam zien (ze wonen twee hoog), hoe de andere hond in de nekvel gepakt moest worden en uit het raam gezet.
Joy weet dat mensen haar heel leuk vinden en ze vindt zichzelf ook leuk. Toen duidelijk werd dat ze slechter ter been werd, wilde ze samen met haar eigenaresse mooi en waardig over straat lopen zodat mensen nog van haar kunnen genieten. Daarbij gaf ze het beeld van een oud dametje in een rolstoel, mooi gekleed, haren mooi gekapt en nagels gelakt.
Gelukkig is Joy niet haatdragend: tussen de vriend en haar stroomt het nu en de logeerhond mag toch komen!