Fijngevoeligheid

Dieren kunnen een enorme fijngevoeligheid hebben. Heel subtiel en haarscherp. Zo had een hond niet zozeer last van zijn poot (de reden dat ik ingeschakeld werd) maar veel meer van het feit dat zijn vrouwtje zich van hem gedistantieerd had. Toen ik dat vertelde aan de vrouw, antwoordde ze: ‘Dat klopt. Ik realiseer me ineens dat ze dood kan gaan en dat zou ik heel erg vinden.’ Voor de hond was het heel belangrijk dat zij weer een stapje richting haar deed. Samen kan ze alles aan.
En hond Luna wilde niks meer hebben van de kersverse moeder die net met haar kindje uit het ziekenhuis was gekomen. Hij vloog voor haar weg en liet zich alleen door anderen aanhalen. Toen ik hem daarop aansprak, antwoordde hij: ‘Het is een twee-eenheid, er gaat veel aandacht naar het kindje.’ Ik kon hem uitleggen dat de bevalling heel zwaar was, lang had geduurd en spannend was verlopen. Er waren geen jaloerse gevoelens te merken bij de hond. Hij vond dat hij zelf een ingang moest zoeken bij haar. ‘Laat me maar even,’ zei hij. De vrouw kon het aan hem overlaten en twee dagen later sprong hij bij haar op schoot.