Gisteren sprak ik een hond die bang is voor deuren die bewegen door de tocht. Ik vroeg haar waarom dat zo is. ‘Tafels en banken bewegen toch ook niet?’ was haar directe reactie.
Na haar lachend gelijk gegeven te hebben, laat ik in dit soort gevallen zien aan het dier hoe het werkt: de deur hangt aan scharnieren, de mens bedient de deur meestal zelf door de deurklink naar beneden te halen en te duwen of trekken. Maar soms staat een deur op een kier of open en als er ramen open staan heeft de wind vrij spel en beweegt de deur vanzelf vanuit de scharnieren.
Deze hond is heel slim. Ze bekeek de deur van alle kanten. Wat ik daarna dan doe is samen met het dier ‘nonchalant’ de kamer in lopen, even de gedachten ergens anders op richten en dan ineens in een beeld de deur weer uit zichzelf laten bewegen. Deze hond reageerde laconiek. We gingen wel weer even kijken bij de deur, concludeerden dat het de scharnieren en de wind waren en daarmee was het klaar. Als de hond toch nog es schrikt van zo’n zelfbewegende deur kan de eigenaar de hond rustig uitleggen hoe het zit. Dit kan in beeld of woord. De link is gelegd. Soms is het gewoon een kwestie van begrijpen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten