Twee buurhonden lijken elkaar niet te kunnen luchten of zien. Zodra ze in elkaars beeld komen, beginnen ze te blaffen. De eigenaren hebben leren leven met de situatie en lopen ieder aan een kant van de straat met hun hond.
Ik tolk in een gesprek met de grootste van de twee honden en vraag namens de vrouw wat er toch steeds aan de hand is. Deze kruising tussen een bouvier en rottweiler laat zien dat ze het gekef van ‘dat etterbakkie’ niet over zich heen kan laten gaan. Als het aan de kleine hond ligt, lopen zij en haar baas zodadelijk helemaal langs de muren van de huizen. Zo weinig ruimte gunt de kleine hond hen, volgens deze hond.
Dit gedrag is voor de mensen vervelend maar ik kan toch niet anders dan concluderen dat de grote hond heel gezond reageert. We hebben het vast allemaal ook wel eens met een mens meegemaakt: dat die over onze grenzen heen wil gaan en dat we onszelf heel klein gaan maken om op een gegeven moment tot de conclusie te komen dat we het te ver hebben laten komen. Deze hond grijpt preventief in en verdedigt haar ruimte goed. De valkuil voor mensen is dat ze zich met hun hond gaan identificeren en ruzie gaan maken met elkaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten