Soms lijkt het wel of je een engeltje spreekt. Van de week had ik dat met een jonge pup. Het dier liet zich zó zuiver zien. Alles ging in beelden, er kwam geen enkel woord van haar bij me binnen maar ze wist zich door middel van die beelden heel goed kenbaar te maken.Ze let op intenties van mensen. Kijkt achter de mens, lijkt wel. En kan daarom op haar jonge leeftijd al heel goed met mensen opschieten die naar onze normen handicaps hebben.
Het laatste beeld dat ze liet zien was dat ze door de modder rolde. De eigenaren konden dit niet goed plaatsen omdat ze natuurlijk wel eens vies werd maar niet zo extreem als ik hen nu voorlegde. Ineens begreep ik het: deze hond, dit engeltje, wilde laten weten dat ze ook gewoon hond is. Gewoon dollen en ravotten, energie kwijt moeten en hond zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten